In 1988 heeft Osho een voodracht gegeven n.a.v. een vraag over hoe dat nu zit met verlichting. Hari Om Tat Sat by OSHO

Hij vertrok in zijn voordracht van de bekende mantra Hari Om Tat Sat en zei:

Hari Om Tat Sat: het goddelijke geluid (OM) – dat is de waarheid … Dit is een van de mahavakyas, de grote uitspraken die sinds eeuwigheid in de harten van de mystici zijn ingebed. Het is niet iets theoretisch, niet iets filosofisch, het is iets existentiële.

Degenen die met hun aandacht naar binnen zijn gegaan, hebben uiteindelijk altijd een bijzonder geluid gehoord, dat alleen als het geluid van het bestaan ​​zelf opgevat kan worden. Het is moeilijk om dat geluid in taal te gieten. Vandaar dat al eeuwen lang, zo ver terug als we kunnen gaan, het weergegeven is als ‘Om’, een puur geluid, niet vertegenwoordigd door een speciaal woord maar door een symbool.

Het symbool Om ligt dus buiten het alfabet. Het hoort niet bij een bepaalde taal. Vandaar dat de Tibetanen de klank gebruiken, de mensen die in Sanskriet schrijven kunnen het gebruiken; Mahavira (een Boeddha voor Boeddha) kan het gebruiken, die een taal genaamd Prakrit sprak; en Gautama Boeddha kan het gebruiken, en hij sprak spreekt Pali.

Er is geen enkel ander symbool in de hele wereld die niet tot een bepaalde taal behoort, maar OM is simpelweg symbolisch voor een bepaalde ervaring die met iemand kan gebeuren. En waarom hebben is de klank het niet beperkt tot en omschreven als een woord, als taalkundige vorm? Dat is niet zonder reden.

Het geluid van OM wordt alleen gehoord wanneer je geest helemaal stil en leeg is, als je verder gegaan bent dan waar de taal heerst, daar waar er pure zuiverheid is, niet eens een rimpeling van gedachten in de verte. Plotseling hoor je dan een toon, een muziek.

Er is geen instrument om het te spelen. Het lijkt erop dat het gezien kan worden als de hartslag van het bestaan ​​is. Daarom maakt het er niet uit of iemand Boeddhist of Hindoe of Jaina is. Het hangt niet af van jouw filosofie, of jouw religie. Het hangt af van de diepte van je reis naar je eigen innerlijke centrum, voorbij de woorden, daar waar de stilt heerst, de shunyata.

Daar ben je plotseling overweldigd.

Het is niet precies de toon OM, maar de klank OM komt het dichtst bij de essentie van van dat geluid. En het geluid wordt het goddelijke geluid genoemd omdat het niet door de mens is gemaakt. Het is eeuwig herenow. Wie de stroom van het eeuwige bestaan ​​wil binnengaan, hoort het te horen. Het vibreert dan in je wezen met zo’n vreugde, alsof je danst, een dans die je nooit eerder hebt kunnen dromen.

Het woord ‘Hari’ op zich heeft een andere betekenis dan wat de meesten zeggen, God, en die betekenis is eigenlijk veel mooier is dan het woord God. Hari in Sanskriet betekent de dief. En het geluid van OmM, als je erin valt, blijkt zeker de meester dief omdat het je hart voor altijd kan stelen. Dan ben je onderdeel van het bestaan geworden, en je bent niet langer een aparte persoonlijkheid.

Je bent niet meer. De aanwezigheid is aleen.

Degenen die de woorden Hari Om hebben gebruikt, zeggen dat dit het goddelijke geluid is. Mijn eigen voorkeur is om te zeggen dat het een meester ‘diefgeluid’ is, die miljoenen harten heeft gestolen.

Maar wat je ook zegt, één ding is zeker: Tat Sat. Tat betekent dat en Sat betekent de waarheid.

Dit geluid van OM is onze diepste waarheid, het is ons wezen. Wij zijn er van gemaakt of doordrongen. Het hele bestaan ​​vibreert, en door verschillende trillingen van het oer geluid OM zijn er verschillende dingen te onderscheiden, in wezen gewoon verschillende trillingen. Een bepaalde trilling maakt een boom, een andere vibratie maakt een vogel, een andere trilling maakt een man, en het hele bestaan, volgens de mystici, is van geluid gemaakt. Dit geluid is zeker het heiligste, het meest goddelijke, want er is niets mooier, niets meer extatisch. Zodra je het hebt gehoord, zelfs van veraf … gewoon een blik naar binnen, OM aanschouwen en je zult nooit dezelfde persoon zijn.

Verdere toelichting

‘Hari Om Tat Sat’ is dus een zeer oude mantra uit de Veda’s. Het bestaat uit’Hari Om’ en ‘Om Tat Sat’ aangesloten tot ‘Hari Om Tat Sat’.

‘Hari’ vertegenwoordigt het manifeste universum en het leven. ‘Om’ vertegenwoordigt de niet-manifesteerde en absolute realiteit. Met het woord ‘werkelijkheid’ verwijzen we naar het totale bestaan. Werkelijkheid, bestaan, Energie, Brahman, het absolute zijn allemaal synonieme termen die wijzen op een bepaalde staat, maar ze definiëren het niet echt.

Deze realiteit heeft twee fasen. Eén is het absolute, het andere is het manifeste. Dit universum, de miljoenen zonnen, manen en sterren, de ruimte, wat erbij is en buiten deze kleine aarde, voor zover we kunnen gaan, zijn allemaal manifestaties van die realiteit.

De manifeste realiteit, deze wereld, wordt vertegenwoordigd door de mantra ‘Hari’. Maya dus eigenlijk, een reden waarom OSHO het ook wel de leugen noemt. ‘Om’ is de on-manifesteerde realiteit, het onzichtbare, onzichtbare, onbehandelde aspect van het absolute. Dus, ‘Hari Om Tat Sat’ betekent ‘dit en dat is waarheid’. Dat wat ik met mijn ogen zie en dat wat buiten mijn gezichtsvermogen en waarnemingsvermogen ligt, zijn hetzelfde, niet anders. De schepper en de schepping zijn niet twee. De schepper heeft de schepping niet geschapen, maar heeft zich tot de schepping gemanifesteerd.

Al deze inzichten zijn vertegenwoordigd in de mantra ‘Hari Om Tat Sat’. Als ik ‘Hari Om Tat Sat’ zegt, herinnert het mij dat de geziene en het niet waarneembare beiden zijn (en in mij zijn).

vertaling van het OSHO stuk: Jan M K H, oktober 2017