MindFuck is een staat waarin  je verkeert als er herhaaldelijk een set gedachtes in je ontstaat die je beperk. Die gedachtes hebben als effect dat je je kleiner maakt dan dat je kan zijn of bent. Ze verbreken de connectie van jezelf met anderen, of met de natuur.. MindFuck is het tegenovergestelde van Aanwezig zijn, Presence. Sommige mensen leven hun hele leven in MindFucks.

MindFuck wordt in stand gehouden en bestaat uit gedachten-clusters die geactiveerd worden door een trigger. Dat soort triggers zijn vaan simpele gebeurtenissen, je bent vaak geen eens bewust dat je getriggerd wordt. Dat komt omdat je op dat moment Absent bent, niet in Presence.

MindFuck kan je hele leven regeren. Van de ene MindFuck naar de andere.

Er zijn wegen om uit de MindFuck te komen. In eerste instantie door de triggers te voelen en helderheid daarover te krijgen. In tweede instantie door de MindFuck gedachten clusters niet meer interessant te vinden. In de derde plaats door je te realizeren dat MindFucks er eigenlijk niet toe doen, want ze horen niet bij je essentie. Gewoon golven van de zee, geen eigen identiteit…

Triggers voelen en onderzoeken kan met emotioneel lichaamswerk mogelijk gemaakt worden.

MindFucks uit laten doven kan in Presence. Maar het mooiste is dat dat niet hoeft. Gewoon lekker laten zijn en je realiseren dat het golven zijn in je bewustzijn, totaal triviaal, zoek t uit, en ga lekker door met leven….

Jean Gebser

De grote filosoof uit de vorige eeuw, Jean Gebser zei hierover:

“Oorsprong en de aanwezigheid. . . zijn gelijk . . .het geheel.

“Het simpele is in ons, dat is het deelnamen”. Dit is de integrale (hele) weergave van ons zijn.  Onze complexe theorieën en concepten zoals ruimte, tijd, causaliteit, het ‘ik’, de wereld, zijn zelfgemaakte kooien, vormen van Bewustzijn,. Dat wetende maakt ze transparant en dan houden ze op met kooi-zijn waardoor we vrij kunnen worden van onze eigen vooroordelen en we mogen leven in het altijd aanwezige.

MindFucks zijn de kooien die we zelf scheppen. We zullen ze eerst mogen leren kennen, om vervolgens ze kunnen achterlaten als ze hun werk gedaan hebben….

Voor de verdieping de laatste uitingen van Jean Gebser vlak voor zijn dood:

Er is geen pad naar het altijd aanwezige.

Bedreigd door onze eigen ingewikkelde kooi-denkende denkwijze, door onze kooibeveiliging, waarin wij geloven, dat dat wij zo belangrijk zijn met onze biografie en denkbeelden.  We hebben onze innerlijke veiligheid verloren, we hebben kooibeveiliging gekregen. De meerderheid van de mensen denkt op deze manier. Dat is de achteruitgang.

Het simpele zit in ons. Het is deelname. Deelname aan wat voor ons onbekend is maar evident. Een klein zaadje in ons, met alle transparantie, de transparante wereld, het meest nuchtere geluk. Een zo volledig omvattend geheel dat zelfs niet kan worden gevangen door ons verstandige, overdreven slimme kooi-denken.

Jan M. Keppel Hesselink, MD, PhD